Amahei
14 oktober 2015 - Tual, Indonesië
Wauw, het is zover. Het is 6:46 uur en ik ben al 2 uur aan het bloggen. Kan niet meer slapen. Straks om 10:00 komt ade Fera met Gerard. Om 11:00 met de taxi naar Laha.
De dagen na Langgur waren zeer intensief. Om te beginnen drie nachten bij mensen slapen die ik nog maar net 2 jaar 'ken'. Tussen aanhalingstekens, want wat weet je nou van elkaar? Na de vorige vakantie heb ik geen contact met ze gehad dan alleen van een paar mensen een foto op Facebook liken. Ik heb in Amahei een fijne leerzame tijd gehad.
Mijn verblijf in Amahei begon met ontbijt bij opa in Namano: papeda, nasi, ikan en sayoer Kangkung. Daarna als een speer met volle maag, met Bapa Oce naar een uitvaart. Een ceremonie van 4 uur in de hete zon. De overledene werd naast het huis begraven, de ceremonie werd voor/naast het huis gehouden. Mooie ceremonie met veel zang.
Zaterdagavond naar Amahei/Soahoku om wat familieleden te bezoeken. Daarna achterop de motor zonder helm, met ik denk wel 80 km over de onverlichte Gunung Keray. Bovenaan een tussenstop gemaakt in het 'café'/hoerenkeet van Bung Noes Mainassy. Even een drankje en even gedag zeggen, dat ik er weer ben. Inmiddels is zijn café uitgebreid met private room, gaat dan wel goed met de zaken.
Zondag een ceremonie 'ganti pendeta' in kerk Soahoku, want die dag was kerk Amahei dicht. De dienst duurde lang van 17:00 - 20:00! Wist ik veel.. en dan op die houten stoeltjes. Duduk lama sampai pantat pedis!
Zondagavond naar Namano, naar opa. Daar gegeten en sopi gedronken (althans geproefd).
Rond 23:00 acherop de motor bij dronken Bapa Jopi terug naar huis, moest nog koffer inpakken.
Maandagochtend vroeg ter afsluiting weer naar Namano, en ook afscheid nemen van oma. Met de auto naar de haven onder begeleiding van opa en een aantal familieleden voor de overtocht naar Ambon. Bye bye Amahei, dank je wel.
De dagen na Langgur waren zeer intensief. Om te beginnen drie nachten bij mensen slapen die ik nog maar net 2 jaar 'ken'. Tussen aanhalingstekens, want wat weet je nou van elkaar? Na de vorige vakantie heb ik geen contact met ze gehad dan alleen van een paar mensen een foto op Facebook liken. Ik heb in Amahei een fijne leerzame tijd gehad.
Mijn verblijf in Amahei begon met ontbijt bij opa in Namano: papeda, nasi, ikan en sayoer Kangkung. Daarna als een speer met volle maag, met Bapa Oce naar een uitvaart. Een ceremonie van 4 uur in de hete zon. De overledene werd naast het huis begraven, de ceremonie werd voor/naast het huis gehouden. Mooie ceremonie met veel zang.
Zaterdagavond naar Amahei/Soahoku om wat familieleden te bezoeken. Daarna achterop de motor zonder helm, met ik denk wel 80 km over de onverlichte Gunung Keray. Bovenaan een tussenstop gemaakt in het 'café'/hoerenkeet van Bung Noes Mainassy. Even een drankje en even gedag zeggen, dat ik er weer ben. Inmiddels is zijn café uitgebreid met private room, gaat dan wel goed met de zaken.
Zondag een ceremonie 'ganti pendeta' in kerk Soahoku, want die dag was kerk Amahei dicht. De dienst duurde lang van 17:00 - 20:00! Wist ik veel.. en dan op die houten stoeltjes. Duduk lama sampai pantat pedis!
Zondagavond naar Namano, naar opa. Daar gegeten en sopi gedronken (althans geproefd).
Rond 23:00 acherop de motor bij dronken Bapa Jopi terug naar huis, moest nog koffer inpakken.
Maandagochtend vroeg ter afsluiting weer naar Namano, en ook afscheid nemen van oma. Met de auto naar de haven onder begeleiding van opa en een aantal familieleden voor de overtocht naar Ambon. Bye bye Amahei, dank je wel.
hier 8 uur, daar selamat siang